Telehon to siedemnaście utworów, utrzymanych w różnych, często zaskakujących stylistykach, których spoiwem jest głos Pabla i jego teksty. Niebanalne jest instrumentarium użyte na tej płycie: od akordeonu i skrzypiec po flugelhorn i nieco zapomniane urządzenia elektroniczne z lat 70-ych i 80-ych.
Płyta jest pełna historii, historyjek, opowieści – czasem śpiewanych a czasem nawijanych jak szybko się da. Jest o Warszawie, o przeszłym i o teraźniejszym, czasem blisko poezji a czasem całkiem od niej daleko. Jest na tej płycie miejsce i dla elektroniki i dla dubu, funka, akustycznych piosenek a nawet odrobiny reggae.
Pierwszych kilka osób, które przedpremierowo miały okazję posłuchać całego krążka mówią o wydarzeniu muzycznym roku 2009. Sam Marcin Świetlicki zrecenzował płytę tymi słowy:
„No, wreszcie, wreszcie ktoś, kto rymuje inteligentnie i wrażliwie, głos
ma jak należy, muzykę smaczną, naprawdę za dużo było już tych
cwaniakowatych, niezbyt mądrych matołów, przyszedł Pablopavo i świat
odtąd będzie trochę inny.”
Patroni płyty: Co jest grane, Laif, Open.fm, Myspace Polska, Reggaenet.pl Indepedent.pl, Serpent.pl oraz Hip-Hop.pl
Wydawca: Karrot Kommando
Dystrybutor: Fonografika
Pablopavo – muzyk, wokalista, głos warszawskiej grupy Vavamuffin, gość na wielu mocnych płytach polskiej sceny, prekursor szybkiej raggamuffinowej nawijki po polsku, znawca faktów przeróżnych i rusofil